Rate this post

Jeśli umiesz chodzić, umiesz też tańczyć merengue!Taniec rodem z Dominikany, posiadający wiele odmian, a najpopularniejszą z nich jest Merengue Cibaeno, zawdzięczającą swoją nazwę od regionu, z którego pochodzi, czyli El Cibao. Merengue był to taniec klasy niższej. Ciekawostką jest to, że dyktator Rafael Trujillo uznał merengue za symbol narodowy Dominikany. Słowo merengue w tłumaczeniu z języka hiszpańskiego znaczy ,,ubite jajko”. Merengue gramy i tańczymy w takcie ,,na dwa”, temu właśnie zawdzięczamy prostotę tego tańca. Wystarczy zatem poruszać się rytmicznie w takt muzyki, nie zapominając o ruchu bioder. Partnerzy ruszają naprzemiennie nogami i jednocześnie kołyszą biodrami na ,,raz” i ,,dwa”. Mogą oni przemieszczać się do przodu, do tyłu lub po okręgu. Kroki są jednak na tyle proste, że spokojnie można pokusić się o trochę improwizacji. Muzyka ta pierwotnie wykonywana była na instrumentach strunowym o nazwie tambora. Słowa piosenek były najczęściej wulgarne. Obecnie merengue wykonują tacy artyści jak: Juan Luis Guerra, Elvis Crespo, Sergio Vargas, Edy Herrera, Los Hermanos Rosario etc. Zmysłowa gra uwodzenia i wzajemnego pożądania, to właśnie tak najkrócej scharakteryzować rumbę.Rumba jest stylem posiadającym dwa źródła: jeden to Hiszpania, a drugi to Afryka, lecz najbardziej rozwinęła się na Kubie. Stało się tak ze względu na niewolników afrykańskich przewożonych przez Kubę ponad 400 lat temu. Słowo rumba pochodzi od hiszpańskiego słowa rumbear, co oznacz taniec pełen szybkich i wolnych ruchów. Rumba należy do tańców towarzyskich i jest nazywana tańcem miłości. Tańczymy ją w rytmie na ,,raz, dwa, trzy, cztery”- stanowi to jeden takt, w którym stawiamy trzy kroki (dwa szybkie i jeden wolny). Kroki stawiamy na całych stopach, nie zapominając o ruchu bioder. Najważniejsza w rumbie jest partnerka. To na niej skupia się cała uwaga. Ma ona kusic partnera i wymykać się mu, wykonywać ponętne ruchy i wzbudzać jego zazdrość. Jednak przez cały czas to partner prowadzi. Odróżniamy rumbę towarzyską i kubańską, która jest zupełnie inna od towarzyskiej. Kubańska rumba składa się z trzech części: diana (melodyjny wstęp), décisema (improwizacja piosenkarza, przedstawienie historii), rompe la rumba (elementy perkusyjne, rozpoczyna się taniec). Znanymi muzykami, wykonującymi rumbę byli np. Papa Wendo (ojciec kongijskiej rumby), Jose Feliciano, Los Rumberos etc.